جوکر شاهکاری برای ساخت باورهای مخرب
بدون شک فیلم جوکر 2019 Joker یک شاهکار است. فیلمی بسیار تاثیر گذار که جوایز زیادی را نیز نصیب خود کرده است. فیلم با سکانسی از یک دلقک شروع می شود که برای جلب مشتری به یک فروشگاه، تابلویی در دست دارد. تعدادی نوجوان تابلوی او را می دزدند و فرار می کنند. دلقک در تلاش برای پس گرفتن تابلوی خود، در یک بن بست آنها را گیر می اندازد اما بچه ها او را مورد ضرب و شتم قرار می دهند.
در طول فیلم کارگردان سعی در به تصویر کشیدن یک شخصیت بی دست و پا و بد اقبال دارد. او یک بیمار روانی است که خنده هایی عصبی و غیر قابل کنترل دارد. خنده هایی که گاهی موجب دردسر او می شوند. زیرا افراد تصور میکنند که این خنده ها از روی تمسخر است.
آرتور (نام شخصیت جوکر در فیلم) بسیار مثبت و خیرخواه است. برای خنداندن و شاد کردن مردم تلاش می کند و آرزو دارد روزی به یک کمدین مطرح تبدیل شود. او مدام خود را در برنامه های استندآپ کمدی تصور می کند و برای تحقق این هدف تلاش می کند.
تم اصلی فیلم جوکر 2019 تقابل دو گروه است. قشر رنج کشیده، ضعیف و فقیر جامعه در مقابل سرمایه داران بی احساس و ظالم.
در صحنه ای از فیلم هنگامی که جوکر در مترو شاهد آزار و اذیت یک زن توسط سه مرد قرار می گیرد، خنده های عصبی او شروع می شوند. خنده هایی که طبق آنچه قبلا هم گفتم، اکثرا موجب دردسر او می شوند. در آن شب هم خنده های او موجب می شود آن سه مرد او را مورد ضرب و شتم قرار دهند و جوکر مجبور می شود برای نجات خود از زیر مشت و لگد های آن مردان، از اسلحه ای استفاده کند که دوستش برای دفاع از خود به او داده بود.
این سه مرد سه سرمایه دار بزرگ بودند. خبر این اتفاق در اخبار منتشر می شود. مردم عادی این حادثه را که تنها دفاع یک فرد از خود بوده، به حرکتی ضد سرمایه داری ربط می دهند و جوکر را یک قهرمان می خوانند و برای حمایت از او ماسک دلقک به صورت می زنند.
در خلال فیلم جوکر متوجه می شود که در کودکی، توسط یک سرمایه دار بزرگ به فرزند خواندگی پذیرفته شده بوده و سپس پدرش او را رها کرده و مادرش او را به افرادی می سپرده که توسط آنها مورد آزار جنسی قرار می گرفته است.
جوکر نماد قشر ضعیف و ستم کشیده جامعه است که بر علیه قشر سرمایه دار و ظالم جامعه قیام می کند. در تاثیرگذارترین سکانس فیلم، جوکر به یک برنامه تلویزیونی دعوت می شود. مجری برنامه فردی پر آوازه و محبوب ( و البته ثروتمند) است. جوکر قبلا توسط این مجری در تلویزیون مورد تمسخر قرار گرفته بود. او در وسط برنامه زنده و در مقابل دیدگان میلیون ها نفر، اعتراف می کند که من آن سه نفر را کشته ام.
وقتی مجری دلیل او برای کشتن آن افراد را می پرسد او می گوید: به این دلیل آنها را کشتم که آنها افراد خوبی نبودند و در ادامه و در تاثیرگذارترین بخش فیلم می گوید: اگر من و افرادی مانند من در پیاده رو کشته شویم، همه شما بی توجه از روی جنازه ما عبور می کنید. در حالی که اینهمه شلوغی و هیاهو برای این است که این سه نفر سه سرمایه دار بوده اند. در نهایت مجری برنامه توسط جوکر، درمقابل دیدگان میلیونها نفر کشته می شود و در نهایت خونسردی شروع به خنده های عصبی خود می کند.
تحلیل فیلم جوکر از دیدگاه قانون جذب
تم اصلی فیلم، برگرفته از مکتب قدیمی و منسوخ شده ی مارکسیست است. مبارزه ی کارگران و ثروتمندان. این مکتب فکری معتقد است که ثروتمندان با زور، ثروت و قدرت را در اختیار گرفته اند و از قشر ضعیف برای ساختن ثروت بیشتر، بهره کشی می کنند. مارکسیست اینطور تصور می کند که ثروت پایان پذیر و محدود است و اگر در دست عده ای از افراد جامعه متمرکز شود، جامعه دچار اختلاف طبقاتی، فقر و فساد می شود. او راه حل را در سرنگونی نظام سرمایه داری و بهرمندی تمام اقشار جامعه از ثروت می داند.
در حالی که ما با مطالعه قوانین کائنات به این نتیجه رسیده ایم که ثروت پایان پذیر نیست و هر روز نیز بر مقدار آن افزوده می شود. ثروتمند بودنِ یک گروه، به معنی محرومیت سایر افراد نیست و همه می توانند ثروتمند و متمول باشند. ثروتمندان، سرمایه های یک جامعه هستند. آنها افراد محترم و ارزشمندی هستند که توانسته اند توانایی های خود را کشف کرده و از آن برای خلق ثروت استفاده کنند.
ثروتمندان با کارآفرینی، چرخه های اقتصادی را به گردش در می آورند. اکثر ثروتمندان افرادی هستند که در شرایط سخت و فقر زندگی میکردند و توانسته اند با تغییر زندگی خود به موفقیت و ثروت دست پیدا کنند. این افراد با خدماتی که به جامعه اعطا کرده اند، هم به خود و هم تمام افراد جامعه خدمت کرده اند و زندگی را برای همه راحت تر کرده اند. افراد فقیر با دیدن این افراد می توانند توانائی های خود را بشناسند و آنان نیز در مسیر ثروت و تمول گام بردارند.
حال فرض کنید در یک جامعه تمام ثروتمندان و کارآفرینان را از جامعه بیرون کنیم و ثروتشان را در بین تمام اقشار جامعه تقسیم کنیم. افراد ضعیفی که نتوانسته اند قدرت های درونی خود را بشناسند و تغییری در زندگی خود ایجاد کنند، به یکباره میلیون ها دلار را صاحب می شوند.
به نظر شما چنین جامعه ای در چنین وضعیتی، چقدر پتانسیل رشد اقتصادی، کارآفرینی و نوآوری دارد؟
فیلم هایی با تم جوکر، به این طرز فکر مارکسیستی دامن می زنند و نفرت قشر ضعیف جامعه که همیشه تعدادشان هزاران برابر قشر سرمایه دار است را افزایش می دهد. چگونه وقتی ما از لحاظ ذهنی ثروتمندان را افراد بدی قلمداد می کنیم و از آنها نفرت داریم، توقع داریم خود ثروتمند شویم؟
این باور غلط که ثروتمندان افراد بدی هستند، ما را از پیوستن به جرگه ثروتمندان دور می کند. زیرا وقتی در ذهنِ ما ثروتمندان بد هستند، مسلما ما نیز نمی خواهیم در جمع افراد بد باشیم و در ذهن ما مقاومتی در برابر کسب ثروت ایجاد می شود که به طور ناخودآگاه ما را از ثروت و دارائی دور نگه می دارد.
در دوره آموزش قانون جذب به طور مفصل در مورد این باور و سایر باورهایی که موجب می شود ما از ثروت و تمول دور شویم صحبت شده است.
3 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام و سپاس از شما جناب کوکائیان…دقیقا همینه تازمانیکه نتونیم به شناخت درونی خودمون واستعدادهایی که خدا دراختیارمون قرارداده پی نبریم همیشه دنبال مسائل بیرونی و قضاوت کردن دیگران هستیم که حالا تو این مثال شما ثروتمندان بود در مقابل فقرا
اگر تمام ثروت دنیا رو به فردی که خودشو نشناخته بدن همشو نابود میکنه چون ظرفیتشو نداره و براش بهایی پرداخت نکرده
مشکل اکثر ما اینه که فکر میکنیم انسان های ثروتمند یه شبه و با دزدی و کلاهبرداری به ثروت رسیدن درصورتیکه اگر بریم و کارنامه ی افراد موفق و ثروتمند رو مطالعه کنیم میبینیم که خیلی سختی ها داشتن ولی عقب نکشیدن و بهاشو دادن تا به این مرحله (ثروت)رسیدن
سلام آقا فرهاد عزیز ممنون از مقاله عالیتون ..به نظر من ما همیشه باید دنبال کشف استعداد ذاتی و گسترش و پرورش اون باشیم در این راه خب سیستم هم باید مارو یاری کنه اما فقط ۲۰ درصد ۸۰ درصد به تلاش و پشتکاره خودمون بستگی داره. ❤ممنون که به ما انرژی و سبک درست زندگی کردن رو آموزش میدهید
” پستی بلندی و آب و هوای درون مایه فیلم جوکر ”
تحلیل و نوشته جالبی بود جناب کوکائیان عزیز و از منظر کلی در مورد اهمیت حضور افراد موفق ( ثروتمند فکری ) در جامعه با شما موافق هستم ولی در مورد این اثر
بنظرم بر خلاف تصور عموم ، جوکر تاد فیلیپس فیلمیست در خدمت نظام سرمایه داری غرب که در جهت سرکوپ شورش ها و نافرمانی های مدنی مردم جهان عمل میکند. این فیلم تماما تلاش میکند تا اعتراضات مردمی نسبت به بیکاری ، فقر و نظام سرمایه داری را در ذهن ببیننده نامشروع جلوه دهد. جوکر نه تنها فیلم ضد نظام سرمایه داری و پیرو خط فکری مارکس نیست بلکه با حرکتی حساب شده در جنگ نرم ، همه اعتراضات به نظام سرمایه داری را در ناخداگاه ذهن بیننده زیر سوال برده وآنهارا نادرست نشان میدهد.
پ ن :
در اکثر زمان فیلم هوای شهر یا بارانی و ابریست و شخصیت ارتور برای رسیدن به خانه باید پله های زیادی را با درماندگی (که در ظاهر کاراکتر تماما موج میزند) بالا برود اما درست از لحظه ای که قرار است وجهه آرتور مشخص شود، یعنی از زمانی که او خود را برای رفتن به نمایش آماده می کند، هوای شهر آفتابی و روشن می شود و اینبار آرتور از پله ها با رقص و سر خوشی پایین می آید.