زندگینامه آلبرت اینشتین

دو ویژگی در اینشتین وجود داشت که سبب شده بود استادی دوست داشتنی و پر طرفدار باشد. اول اینکه همیشه دوست داشت تا برای اطرافیان خود مفید باشد و در تلاش بود تا دایره اطرافیان خود را گسترده تر کند زیرا می توانست به افراد بیشتری خدمت کند. دوم اینکه افکار عموم مردمی که با او در ارتباط بودند را به گونه ای جهت دهی میکرد که هم خود و هم دیگران از جهان بینی و جهانشناسی لذت می بردند.

او در زمانی که در شهر پراگ آلمان تدریس می کرد، کار بر روی نظریه جدیدی را آغاز کرد و همزمان کار بر روی نظریه کوانتوم جدید را که در شهر برن آغاز کرده بود ادامه داد. وظیفه او در دانشگاه پراگ این بود که با همکاران و دانشجویان رشته فیزیک مصاحبه و مذاکره نماید و آنها را برای تهیه یک برنامه علمی راهنمایی کند.

او در پایان سال تحصیلی 1912 تصمیم گرفت دانشگاه پراگ را ترک کند. این تصمیم ناگهانی سرو صدای زیادی به پا کرد. دلیل این تصمیم باز هم حسادت و دشمنی سایر اساتید بودند. در آن زمان بزرگترین روزنامه آلمانی شهر پراگ تیتر زد «نبوغ و شهرت فوق العاده اینشتین باعث شد که همکارانش او را مورد شکنجه و آزار قرار دهند و او به ناچار پراگ را ترک کرد».

پس از ترک پراگ به شهر زوریخ در سوئیس رفت و در مدرسه پلی تکنیک به تدریس مشغول شد.

نبوغ بالا و شهرت و آورازه ای که از فعالیت های خود کسب کرده بود سبب شد تا بسیاری از موسسات بزرگ علمی جهان علاقه مند باشند تا او عضو مؤسسه آنها باشد و بتوانند با او ارتباط برقرار کنند. مقامات رسمی آلمان از او دعوت کردند تا دوباره به آلمان باز گردد. او پس از درخواست آلمان ها به شهر برلن بازگشت.

او هنگامی که تنها سی و چهار سال سن داشت، به عضویت آکادمی پادشاهی در آمد. آلبرت با افرادی همکار شده بود که بسیار مسن تر از او بودند.