مفهوم شادی در چند فرهنگ مختلف

پارامترهای مختلفی در زندگی هر انسان وجود دارد که از مهم ترین آنها می توان به سلامتی، خانواده، دوستان خوب و… اشاره کرد. حال اگر این پارامتر ها با توجه به محیطی که در آن زندگی می کنیم و فرهنگی که از آن برخوردار هستیم، در وضعیت مطلوب و خوبی قرار داشته باشند، باعث به وجود آمدن حسی به نام خوشحالی در ما می شوند. پس بنابراین، هرکس نسبت به مفهوم شادی و خوشحالی، با توجه به درک شخصی و فرهنگی که در آن زندگی میکند، دیدگاه متفاوتی دارد.
طبق گزارش سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۷، نروژ بعنوانِ شادترین کشور شناخته شد. این درحالیست که تحقیقات نشان می دهند، احساسات و لذت های شخصی، بعنوانِ تعاریف پذیرفته شده از مفهوم شادی در فرهنگ غرب به شمار می رود. در فرهنگ شرق نیز، این مفهوم در زندگی جمعی و خانوادگی معنا پیدا می کند.
طبق پژوهش هایی که توسط هِلِن راسل H. Russel انجام شده، ژاپن یکی دیگر از کشورهای شاد جهان است، این محقق طی مصاحبه اش با BBC، برای توصیف ژاپنی ها از یک اصطلاح سنتی به نام وابی سابی (wabi subi) کمک می گیرد. این اصطلاح، نوعی نگرش عمیق، برای ستودنِ چیزهایی است، که در آن نشانه ای از ترک خوردگی و فرسودگی یا به طور کلی هر نشانه ای از گذر ایام و زمان، در آن وجود دارد.
در ادامه او معتقد است که این نگرش، برای زنانِ امروز نیز بسیار سودمند است. یعنی به جای آنکه تلاش کنند تا با صرف هزینه، آثار ظاهری حاصل از گذر عمر را پنهان کنند، در عوض آن را ارزشمند بشمارند.
این نگرش از یک فرهنگ قدیمیِ متعلق به ژاپنی ها سرچشمه می گیرد. ژاپنی ها در گذشته وقتی ظرفشان می شکست آن را دور نمی انداختند و قطعات ظرف شکسته را با روکش طلا بند زده و مرمت می کردند. این هنر باستانی کینتسوگی نام دارد. آنها با اقتباس از هنر کینتسوگی، اعتقاد دارند که انسان ها نیز بعد از شکست، نه تنها دچار ضعف و کاستی نمی شوند، بلکه به موجودی بسیار ارزشمندتر از گذشته تبدیل می شوند. پس می توانند در مسیر زندگی با قدرت بیشتری به مسیر خود ادامه دهند.
این محقق کلام خود را با اشاره به دیدگاه مردم انگلیس نسبت به شادی، به پایان می رساند: در انگلیس شادی به معنای مقابله با شرایط سخت، ادامۀ مسیر بدون هیچگونه شکایت و جازدن تعریف می شود.
ترجمه: آزاده مافی